نقش هوش هیجانی و عاطفه‌ی مثبت و منفی در تاب‌آوری زنان باردار نخست‌زا

مقدمه: تاب‌آوری یکی از موضوعات مطرح در روان‌شناسی سلامت است. بسیاری از تحقیقات به بررسی عواملی پرداخته‌اند که با این متغیر، در ارتباط می‌باشند. هدف این پژوهش بررسی نقش هوش هیجانی و عاطفه‌ی مثبت و منفی در پیش‌بینی تاب‌آوری زنان باردار نخست‌زا است. روش‌کار: جامعه‌ی آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی شامل تمام زنان باردار نخست‌زای شهرستان اردبیل در سال 1393 (سه‌ماهه‌ی آخر بارداری) است که تعداد 122 زن باردار با اولین تجربه‌ی بارداری‌ از مراکز کنترل بارداری این شهر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ی تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC)، فرم کوتاه رگه‌ی هوش هیجانی پترایدز و مقیاس عاطفه‌ی مثبت و منفی (PANAS) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با کمک نرم‌‌افزار آماری  SPSSنسخه‌ی 20 استفاده شد. یافته‌ها: بین متغیرهای هوش هیجانی و عاطفه‌ی مثبت و منفی با تاب‌آوری ارتباط معنی‌داری وجود دارد (05/0>P). هم‌چنین به جز مولفه‌ی درک هیجان‌ها سایر مولفه‌های هوش هیجانی، خوش‌بینی (251/0=β، 001/0>P)، خودآگاهی (486/0=β، 0001/0>P) و مهارت‌های اجتماعی (283/0=β، 0001/0>P)، عاطفه‌ی مثبت (343/0=β، 0001/0>P) و عاطفه‌ی منفی (410/- =β، 0001/0>P) قادرند میزان تاب‌آوری را در زنان باردار نخست‌زا پیش‌بینی کنند.   نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، زنان بارداری که دارای عاطفه‌ی مثبت و هوش هیجانی بالاتر بودند، تاب‌آوری بیشتری داشتند.